Upadłość pracodawcy jest w życiu gospodarczym ogólnie na świecie jak i konkretnie w Niemczech czymś normalnym. Co dzieje się jednak z roszczeniami pracowników w Niemczech, którzy pracowali i nie dostali należnych im pieniędzy od firmy chylącej się ku upadłości?

W Niemczech roszczenia pracowników za trzy ostatnie miesiące umowy o prace są pokrywane przez urząd pracy – Bundesagentur für Arbeit. Ważne jest, żeby zakończyć umowę w drodze wypowiedzenia na piśmie z oryginalnym podpisem – oryginał musi dojść do odbiorcy, czyli nie wystarczy wypowiedzenie ustne, droga e-mailowa (internet), SMS-em, faksem itd.

Pokrywane są otwarte roszczenia bieżące za trzy ostatnie miesiące pracy. Wszelkie bieżące roszczenia finansowe pracowników powstające w tym okresie są realizowane przez Bundesagentur für Arbeit – niemiecki urząd pracy. Należy w urzędzie właściwym dla miejsca siedziby pracodawcy złożyć wniosek o tzw. Insolvenzgeld. Nie musi przy tym padać słowo Insolvenzgeld – wystarczy, że damy do zrozumienia, iż domagamy się pieniędzy z tytułu upadłości lub trudnej sytuacji finansowej pracodawcy.

Ekwiwalent za urlop nie jest wypłacany w ramach Insolvenzgeld.

Ważne!

Po pierwsze – należy zakończyć stosunek pracy z okresem wypowiedzenia takim, żeby od pierwszego dnia okresu otwartych roszczeń placowych do końca stosunku pracy nie minęło więcej, niż trzy miesiące! Należy pamiętać przy tym, że wypowiedzenie musi być złożone w formie pisemnej, czyli dotrzeć do pracodawcy w formie papierowej z oryginalnym podpisem pracownika. Zasadniczo od tego momentu jest liczony okres wypowiedzenia.

Po drugie – wniosek należy złożyć najpóźniej w dwa miesiące od rozpoczęcia postępowania upadłościowego. Nie musi to być formularz wnioskowy, wystarczy nawet wniosek ustny, ale z powodów dowodowych lepiej jest to zrobić tak, żeby był jakiś ślad na to, że wniosek dotarł do urzędu (potwierdzenie e-mailowe, faksowe, świadek itd.). Wniosek można złożyć również przed początkiem postępowania upadłościowego. Najlepiej jest wiec złożyć taki wniosek zawsze wtedy, kiedy pojawia się ryzyko upadłości pracodawcy, jako że postępowanie administracyjne i sądowe w sprawach socjalnych i sprawach dotyczących ubezpieczeń społecznych nic nie kosztują.